عفونت ویبریوپاراهمولیتیکوس (Vibrioparahaemolitycus) در مزارع پرورش میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) در منطقه دلوار بوشهر در سال 1399 بروز نمود. از همولنف و هپاتوپانکراس میگوهای بیمار، باکتریهای مهاجم ویبریو پاراهمولیتیکوس جداسازی گردید. بیماریزایی V. parahaemolyticusدر 30 نمونه میگوی سالم پرورشی با متوسط وزن4 ±76/0 گرم و متوسط طول61/0± 5/5 سانتیمتر که از مزارع پرورشی نمونه‌برداری گردیده بود، مورد آزمایش قرار گرفت. تزریق سوسپانسیون باکتری به همولنف و عضله دمی میگو به میزان 05/0 میلی‌لیتر با غلظت‌های (cells/ml 106، 105، 104) به‌وسیله سرنگ انسولین 2 میلی‌لیتری از طریق جفت دوم پاهای حرکتی به سینوس های همولنف و از راه عضله بند سوم شکمی به زیر کوتیکول عضله انجام شد.میگوهای تلف‌شده و در حال تلف شدن جمع‌آوری و پس از جداسازی باکتری‌ها روی محیط TSA و TCBS نمونه‌ها برای آزمایش‌های آسیب‌شناسی در محلول دیویدسن فیکس گردیدند. مقاطع بافتی تهیه‌شده هپاتوپانکراس و عضله دمی با هماتوکسیلین ائوزین (H & E) و گیمسا رنگ‌آمیزی و موردمطالعه میکروسکپی قرار گرفت.در تولید تجربی این بیماری در آزمایشگاه در نمونه برداری میکروبی، باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس از هپاتو پانکراس و همولنف میگوهای در حال تلف شدن جداسازی گردید. نکروز هپاتوپانکراس، ایجاد رنگ‌دانه‌های حاوی باکتریهای مهاجم در تو بول‌های هپاتوپانکراس و گرانوله شدن بافت در ناحیه زخم مشهود بود. در بعضی نمونه ها باکتری های مهاجم بافت مفصلی و اسفنجی کوتیکول تلسون را عفونی نموده و فاگوسیتوز باکتریهای مهاجم به‌وسیله سلول های خونی در بافت های مختلف، عفونت سیستمیک را نشان داد. تزریق عضلانی و تزریق همولنفی سوسپانسیون میکروبی با تراکم (cells/ml) 106– 105 به مرگ میر 50 الی 90 درصد میگوها منجر گردید. ازآنجاکه در این تحقیق تزریق باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس به میگو، عفونت سیستمیک در میگوهای در حال مرگ ایجاد نمود و گرانوله شدن و حضور باکتریهای انکسپوله در محلهای تزریق از 4- 2 روز پس از تزریق مشاهده گردید؛ بنابراین در شرایط مناسب و در صورت بروز استرس این باکتری میتواند یک عامل بیماریزا در میگوی پاسفید غربی پرورشی قلمداد گردد.
Avakh Keysami M 1 2 3 4, Sharifpour I, Zoughi Shalmani A, Tizkar B. Pathogenicity of vibrio parahaemolitycus in farmed juvenile white leg shrimp (Litopeneaeus vannameri). 3 2022; 14 (1) :13-22 URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-963-fa.html
