بررسی شاخصهای استرس اکسیداتیو بافت کلیه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides) در حضور آلاینده بنزوآلفاپایرن
|
زهرا شیبانی  |
|
|
چکیده: (1198 مشاهده) |
نقش گونههای فعال اکسیژن و آسیب اکسیداتیو ناشی از آنها در بسیاری از پروسههای پاتولوژیک مشخص گردیدهاست. بنزوآلفاپایرن یک ترکیب هیدروکربنه حلقوی چند زنجیره معطر با وزن مولکولی بالا بوده که اثرات سرطانزایی بالایی دارد. لذا هدف این مطالعه بررسی اثر بنزوآلفاپایرن بر شاخصهای استرس اکسیداتیو در بافت کلیه در ماهی هامور معمولی است. 25 عدد ماهی با میانگین وزنی 50±400 گرم پس از انتقال به تانکهای آب 300 لیتری بهمدت 7 روز در پنج گروه آزمایشی شامل گروه کنترل، گروه شاهد (12میکرولیترحلال دیمتیل سولفواکسید) و سه گروه تیمار بنزوآلفاپایرن با غلظت کم ( 5/0میکروگرم در لیتر)، غلظت متوسط ( 5/1میکروگرم در لیتر) و غلظت بالا (5 میکروگرم در لیتر) به ماهیان تزریق شد و پس از 7 روز بافت کلیه جهت بررسی تستهای آنتیاکسیدانی استخراج گردید. برای سنجش استرس اکسیداتیو، از سنجش غلظت مالون دی آلدئید (MDA) و میزان تیول استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنیداری، 05/0P< در نظر گرفته شد. تفاوت معنیداری میان میزان مالون دی آلدئید و نیز غلظت تیول بین گروههای کنترل و شاهد در بافت کلیه مشاهده نشد. افزایش معنیداری بین میزان فعالیت MDA کلیوی در ماهیانی که در معرض 5/0 ، 5/1، 5 نانوگرم در لیتر بنزوآلفاپایرن قرار گرفته بودند نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (001/0P<). از طرفی میزان تیول در این غلظتها نسبت به گروه کنترل به طور معنیدار کاهش یافت (001/0P<). مقادیر بدست آمده در این مطالعه میتواند بعنوان معیاری جهت ارزیابی استرس اکسیداتیو در بافت کلیه ماهی هامور در معرض بنزوآلفاپایرن و همچنین مانیتورینگ آلودگیهای محیطی اکوسیستمهای آبی مورداستفاده قرار گیرد. |
|
واژههای کلیدی: استرس اکسیداتیو، بافت کلیه، ماهی هامورمعمولی، بنزوآلفاپایرن |
|
متن کامل [PDF 394 kb]
(1618 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
شیلات دریافت: 1400/6/8 | پذیرش: 1400/2/10 | انتشار: 1400/2/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|