دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1400 )                   جلد 13 شماره 2 صفحات 32-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shibani Z. Evaluation of oxidative stress indices of kidney tissue of Epinephelus coioides in the presence of benzoalphapyrene contaminant. 3 2021; 13 (2) :25-32
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-907-fa.html
شیبانی زهرا. بررسی شاخص‌های استرس اکسیداتیو بافت کلیه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides) در حضور آلاینده بنزوآلفاپایرن. زیست شناسی دریا. 1400; 13 (2) :25-32

URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-907-fa.html


چکیده:   (1295 مشاهده)
نقش گونه­های فعال اکسیژن و آسیب اکسیداتیو ناشی از آن­ها در بسیاری از پروسه­های پاتولوژیک مشخص گردیده­است. بنزوآلفاپایرن یک ترکیب هیدروکربنه حلقوی چند زنجیره معطر با وزن مولکولی بالا بوده که اثرات سرطان­زایی بالایی دارد. لذا هدف این مطالعه بررسی اثر بنزوآلفاپایرن بر شاخص­های استرس اکسیداتیو در بافت کلیه در ماهی هامور معمولی است. 25 عدد ماهی با میانگین وزنی 50±400 گرم  پس از انتقال به تانک­های آب 300 لیتری به­مدت 7 روز در پنج گروه آزمایشی شامل گروه کنترل، گروه شاهد (12میکرولیترحلال دی‌متیل سولفواکسید) و سه گروه تیمار بنزوآلفاپایرن با غلظت کم ( 5/0میکروگرم در لیتر)، غلظت متوسط ( 5/1میکروگرم در لیتر) و غلظت بالا (5 میکروگرم در لیتر) به ماهیان تزریق شد و پس از 7 روز  بافت کلیه جهت بررسی تست­های آنتی­اکسیدانی استخراج گردید. برای سنجش استرس اکسیداتیو، از سنجش غلظت مالون دی آلدئید (MDA) و میزان تیول استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک­طرفه و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی­داری، 05/0P< در نظر گرفته شد. تفاوت معنی­داری میان میزان مالون دی آلدئید و نیز غلظت تیول بین گروه­های کنترل و شاهد در بافت کلیه مشاهده نشد. افزایش معنی­داری بین میزان فعالیت MDA کلیوی در ماهیانی که در معرض 5/0 ، 5/1، 5  نانوگرم در لیتر بنزوآلفاپایرن قرار گرفته بودند نسبت به گروه کنترل  مشاهده شد (001/0P<). از طرفی میزان تیول در این  غلظت­ها نسبت به گروه کنترل به طور  معنی­دار کاهش یافت (001/0P<). مقادیر بدست آمده در این مطالعه می­تواند بعنوان معیاری جهت ارزیابی استرس اکسیداتیو در بافت کلیه ماهی هامور در معرض بنزوآلفاپایرن و همچنین مانیتورینگ آلودگی­های محیطی اکوسیستم­های آبی مورداستفاده قرار گیرد.
متن کامل [PDF 394 kb]   (1732 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: شیلات
دریافت: 1400/6/8 | پذیرش: 1400/2/10 | انتشار: 1400/2/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی زیست شناسی دریا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Marine Biology

Designed & Developed by : Yektaweb