دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 44-31 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Afzali A, Cheraghi M. Evaluating ecological risk of heavy elements (cadmium, nickel, lead and mercury) in water and surface sediments, Hendijan port. 3 2022; 14 (3) :31-44
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-987-fa.html
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-987-fa.html
افضلی احمدرضا، چراغی محبوبه. ارزیابی ریسک اکولوژیکی عناصر سنگین (کادمیوم، نیکل، سرب و جیوه) در آب و رسوبات سطحی بندر هندیجان. زیست شناسی دریا. 1401; 14 (3) :31-44
چکیده: (578 مشاهده)
در این تحقیق با نمونهبرداری از آب و رسوب از سواحل بندر هندیجان، غلظت فلزات سنگین کادمیوم، نیکل، سرب و جیوه تعیین و شاخصهای ژئوشیمیایی مولر، ضریب غنی‌شدگی، شاخص آلودگی، شاخص بار آلودگی و ریسک خطر اکولوژیکی این فلزات تعیین شد. این مطالعه در فروردین‌ماه سال 1399 انجام شد. 10 ایستگاه انتخاب شد. سپس در هر ایستگاه 3 نمونه آب و 3 نمونه رسوب سطحی (بهصورت هم‌زمان در هر ایستگاه) جمعآوری شد. بیشترین میانگین غلظت فلزات در آب به ترتیب نیکل، سرب، کادمیوم و جیوه و در رسوب به ترتیب نیکل، سرب، جیوه و کادمیوم بود. مقادیر mcd در رسوب برای کادمیوم متوسط (46/2) و در آب نیکل متوسط بود (54/2). مقادیر EF نشان داد که در آب و رسوب، کادمیوم در سطح بهشدت زیاد قرار دارد. بر اساس شاخص Er و RI کادمیوم در آب و رسوب در سطح خطر قابل‌ملاحظه است و نیز جیوه در آب در سطح متوسط قرار دارد. نتایج نشان میدهد که کادمیوم فلزی است که در منطقه ایجاد آلودگی کرده است. فلزات جیوه و نیکل نیز خطراتی را ایجاد مینمایند و سرب در رسوب ایجاد خطر میکند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کیفیت زیستمحیطی، در تمامی نقاط نمونهبرداری، در زمره مناطق آلوده محسوب میشود. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر پیشنهاد میشود که پهنهبندی فلزات سنگین آب و رسوب در بندر هندیجان انجام شود و مقادیر میانگین زمینه فلزات مختلف تعیین شود تا بتوان با دقت بیشتری آلایندگی فلزات در منطقه را بررسی نمود.
واژه‌های کلیدی: شاخص های ژئوشیمیایی. پساب های صنعتی. فلزات سنگین. هندیجان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
