اشرشیاکلی متعلق به گروهی از باکتری‌ها به نام گروه کلی فرم هستند که آن‌ها عضوی از خانواده انتروباکتریاسه می‌باشند. این باکتری برای سال‌ها به‌عنوان شاخص مدفوعی برای سلامت عمومی در نظر گرفته‌شده است. اشرشیاکلی به‌عنوان یک ارگانیسم اصلی در انتشار مقاومت آنتی‌بیوتیکی شناخته‌شده است. بر همین اساس هدف از تحقیق حاضر جداسازی سویه‌هایی از این باکتری از سواحل بندر گناوه و رسوبات آن است که به‌وسیله روش کلرمونت ازنظر ژنتیکی طبقه‌بندی گردد و به دنبال آن الگوی آنتی‌بیوتیکی و آنزیمی جدایه ها مورد ارزیابی قرار گیرد. در تحقیق حاضر تعداد 60 نمونه (30 نمونه آب و 30 نمونه رسوبات بندر گناوه) در طول خرداد تا شهریور 1394 جمع‌آوری شد. سپس بیشترین تعداد احتمالی نمونه‌ها ارزیابی گردید و نمونه‌ها بر روی محیط‌های مک کانکی و ائوزین متیلن بلو کشت داده شدند و به کمک رنگ‌آمیزی گرم، آزمون کاتالاز و اکسیداز موردشناسایی قرار گرفتند. سپس طبقه‌بندی گروه‌های فیلوژنتیک سویه‌های اشرشیاکلی با استفاده از پرایمر های اختصاصی chuA، yjaA و قطعه TSPE4.C2 انجام شد و الگوی آنتی‌بیوتیکی جدایه ها ارزیابی گردید. از 60 نمونه جمع‌آوری‌شده،6 مورد اشرشیاکلی جداسازی گردید که 5 نمونه مربوط به آب دریا و 1 مورد مربوط به رسوبات بود. بر اساس نتایج آنتی بیوگرام تمامی جدایه ها به جنتامایسن، سفتریاکسون و سفوتاکسیم با میزان 100 درصد حساس بوده و شایع‌ترین گروهای فیلوژنتیک شناسایی‌شده D، B2 و A بودند. بر اساس یافته‌های این تحقیق می‌توان چنین نتیجه گرفت که مؤثرترین آنتی‌بیوتیک بروی سویه‌های اشرشیاکلی جداشده از این منطقه آنتی‌بیوتیک‌های سفتریاکسون و سفوتاکسیم بود. بنابراین پیشنهاد می‌گردد در کنار سایر روش‌های درمانی بهتر است از این آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های ناشی از اشرشیاکلی در این منطقه استفاده شود.