هدف از این تحقیق بررسی رفتار جهت‌گیری خرچنگ‌های منزوی Diogenes avarus تحت تأثیر نشانه‌های شیمیایی غذا و دشمنان بود؛ بنابراین، رفتار جهت‌گیری نمونه‌های D. avarus به‌سوی هدف در حضور آب دریا حاوی نشانه‌های شیمیایی در غلظت‌های 1، 2 و 4 گرم بر لیتر در 24 ساعت بوی مواد دفعی شکارچی و 1، 2 و 3 گرم بر لیتر در 24 ساعت بوی غذا در محیط دایره‌ای موردمطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که نمونه‌ها در گروه شاهد دارای جهت‌گیری یکنواخت بودند (05/0P > ). تیمارهای حاوی بوی شکارچی، جهت‌گیری غیریکنواخت معناداری را به سمت مخالف هدف نشان دادند (05/0P < ). در تیمارهای حاوی بوی غذا، با افزایش بوی غذا جهت‌گیری به سمت هدف نیز به‌صورت معناداری افزایش یافت (05/0P < ). نمونه‌های D. avarus بر پایه‌ی برهمکنش بین اطلاعات بینایی و شیمیایی موجود در محیط، به محرک‌های محیطی پاسخ‌ رفتاری مناسب می‎دهند.