موجودات کف زی به لحاظ تعداد و تنوع، در ارتباط با زنجیره غذایی و تولیدات آبها جایگاه خاصی را به خود اختصاص دادهاند. این مطالعه به‌منظور بررسی تغییرات زمانی و مکانی جوامع بزرگ بی‌مهرگان کف زی آب‌های خوریات خور موسی بر اساس شاخصه‌ای اکولوژیک، طی 2 دوره نمونه‌برداری در تابستان و زمستان 93 از 10 ایستگاه با سه تکرار انجام پذیرفت و وضعیت تراکم، پراکنش، فراوانی و تنوع زیستی ماکروبنتوزها را تحت پوشش قرارداد. در این مطالعه، فاکتورهای محیطی مانند: اکسیژن محلول، pH، شوری، دما، کدورت، درصد کل مواد آلی و دانه‌بندی رسوبات موردسنجش قرار گرفت. به‌طورکلی در این بررسی 4 گروه از ماکروبنتوزها شناسایی و شمارش شدند. که در این میان درمجموع دو فصل بیشترین درصد فراوانی به ترتیب مربوط به پرتاران با 78/45 درصد، دوکفهای با 39/27 درصد، شکم پایان با 68/26 درصد و سختپوستان با 89/14 درصد بوده است. بیشترین تراکم گروه ماکروبنتوزی در فصل زمستان (3636 عدد در مترمربع) و کمترین تراکم هم در همین فصل (81 عدد در مترمربع) ثبت شد. در کل دوره مطالعه، بیشترین مقدار شاخص در فصل تابستان با51/2، بیشترین مقدار شاخص مارگالف در فصل تابستان برابر با 506/2، بیشترین مقدار شاخص بریلوئین در فصل زمستان برابر با 39/2، بیشترین مقدار شاخص یکنواختی هیل در فصل زمستان برابر با 999/0، بیشترین میزان شاخص سیمپسون در فصل زمستان با 895/0 و بیشترین مقدار شاخص منهینیک در فصل زمستان با 835/0 به ثبت رسید.
Eslami M, Sabazghabaei G, Pourkhabaz H, Soltanian S. Spatial and temporal variations in benthic invertebrates communities Khoor-e- musa lagoon according to ecological indices'. 3 2015; 7 (3) :65-82 URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-393-fa.html
اسلامی مسعود، سبزقبایی غلامرضا، پورخباز حمیدرضا، سلطانیان ستار. تغییرات زمانی و مکانی جوامع بزرگ بی‌مهرگان کف زی آب‌های خوریات خور موسی بر اساس شاخصه ای اکولوژیک. زیست شناسی دریا. 1394; 7 (3) :65-82
