مجله علمی پژوهشی زیست شناسی دریا

این بررسی طی سالهای 1384 الی 1385 با هدف شناسایی، تعیین فراوانی وپراکندگی گونه های مختلف میگوی پنائیده در 7 خور (شامل خورهای دوریش، دورق، غزاله، غنام، بی حد، پاتیل وزنگی) از خوریات ماهشهر انجام شد. نمونه گیری بطور ماهانه از مهر 1384 تا شهریور 1385 با استفاده از تور ترال کف میگوگیر با قطر چشمه 24 میلیمتر صورت گرفت. جمعا 3 گونه میگو از خانواده Penaeidae شناسایی شدند که شامل میگوی سفید (Metapenaeus affinis)، میگوی خنجری (Parapenaeopsis stylifera) و میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) بودند. فراوانی کل این گونه ها برابر با 1925 عدد می باشد. فراوانی جنس ماده هر 3 گونه بیشتر از نوع نر می باشد که دامنه طولی آنها نیز بالاتر است. میگو سفید با 62/60 درصد از فراوانی کل ، میگو خنجری 73/32 درصد و میگو ببری 65/6 درصد بترتیب بیشترین فراوانی را داشتند. حداکثر فراوانی این گونه ها از خرداد تا مرداد (1385) مشاهده شد.از نظر مکانی بیشترین فراوانی گونه های شناسایی شده درخور غزاله بود. میگوهای صید شده همگی در مرحله جوانی و پیش از سن بلوغ بودند (با دارا بودن دامنه طولی بین 129-44 میلیمتر). بین فراوانی ماهانه کل این 3 گونه در خوریات مورد بررسی، اختلاف معنی دار در سطح (p≤0/05) مشاهده شد. نتایج بدست آمده نشان دهنده این است که فصل تابستان زمان افزایش فراوانی میگوهای پنائیده در خوریات ماهشهر می باشد.