هدف از اجرای این تحقیق مقایسه شاخصهای ژنتیکی ذخیرههای مختلف مولدین میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) وارداتی (دو ذخیره) با مولدین پرورشی (یک ذخیره) مراکز تکثیر استان بوشهر در سال 1400 بود. در این مطالعه پس از استخراج DNA از بافت عضله مولدین ذخیرههای مختلف، شاخصهای ژنتیکی آنها با استفاده 10 جفت نشانگر اختصاصی پلی مورفیک از طریق روش ریز ماهوارهای موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین آللهای واقعی در مولدین پرورشی نسل اول (F1) با میزان 298/0±000/4 بیشتر از مقادیر مربوط به مولدین وارداتی نسل صفر در سال اول و دوم (F0:1, 2) به ترتیب با میزان 269/0±500/3 و 233/0±900/3 میباشد. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهدهشده در مولدین پرورشی با میزان 081/0±259/0 نسبت به مولدین وارداتی نسل صفر سال اول و دوم به ترتیب با میزان 075/0±240/0 و 040/0±161/0 بیشتر بود، لیکن با توجه به افزایش هتروزیگوسیتی قابلانتظار میزان تنوع ژنتیکی در هر سه ذخیره کاهش یافت. ضریب همخونی در مولدین وارداتی نسل صفر سال دوم با میزان 276/0±480/0 بیشتر از مقادیر بهدستآمده در مولدین پرورشی و وارداتی نسل صفر سال اول به ترتیب با میزان 456/0±303/0 و 286/0±300/0 بود. بیشترین میزان فاصله ژنتیکی (380/0) و تمایز ژنی (100/0) میان مولدین وارداتی نسل صفر سال اول با نسل صفر وارداتی سال دوم وجود داشت. بر اساس نتایج بهدستآمده یکی از دلایل کاهش شاخصهای ژنتیک در مولدین وارداتی در مقایسه با مولدین پرورشی نسل اول میتواند ناشی از کم بودن تعداد مولدین وارداتی مشارکتکننده در آمیزش (جمعیت بنیادی) و بهبود ژنتیکی مولدین پرورشی بوده باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
شیلات دریافت: 1401/10/25 | پذیرش: 1400/6/10 | انتشار: 1400/6/10