دوره 13، شماره 4 - ( زمستان 1400 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 76-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mansourghenaei A, Khara H, Vahabzadeh Roudsarii H, Pajand Z O, Ahmadnejad M. Interactive Effects of Ammonia and Salinity on Digestive Enzymes and Intestinal and Kidney Tissue in Fingerlings of Starry Sturgeon (Acipenser stellatus). 3 2022; 13 (4) :63-76
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-948-fa.html
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-948-fa.html
منصورقناعی آمنه، خارا حسین، وهاب زاده رودسری حیبب، ذبیح اله ، احمدنژاد محدثه. تغییرات آنزیم های گوارشی و آسیب شناسی بافت روده و کلیه بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus) Pallas, 1811 درتقابل غلظت‌های مختلف آمونیاک و شوری. زیست شناسی دریا. 1400; 13 (4) :63-76
چکیده: (832 مشاهده)
هدف از این مطالعه بررسی تغییرات آنزیم های گوارشی و آسیب شناسی بافت روده و کلیه بچهماهی ازونبرونAcipenser stellatusبود. این تحقیق در سال 1399 در ایستگاه تحقیقات تاسماهیان گیلان (چابکسر) و در دو مرحله انجام گرفت. مرحله اول غلظت کشندگی (LC50 96h) آمونیاک (کلرید آمونیوم، NH4Cl) در شوری های مختلف (0، 4، 8 و12 گرم در لیتر) تعیین شد. در مرحله دوم بعد از بهدست آمدن مقادیر غلظت کشندگی آمونیاک، بچه ماهیان اوزونبرون (به تعداد 240 قطعه، میانگین وزن 17/2± 23/15 گرم، میانگین طول 95/1±17 سانتیمتر) به مدت 4 روز در معرض نصف (50 درصد) این مقادیر (71/3، 12/4، 80/4و 11/5 میلیگرم در لیتر) در همان میزان شوری ها (8 تیمار، هر یک با 3 تکرار) قرارگرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت آمونیاک در سطوح مختلف شوری (0، 4، 8 و 12 گرم در لیتر)، توان و تحمل بچه ماهیان ازونبرون (A. stellatus) افزایش یافت که نشاندهنده کاهش سمیت آمونیاک در بچه ماهیان ازونبرون (A. stellatus) بود. در گروههای شوری بهصورت مجزا با افزایش شوری میزان فعالیت آنزیم های گوارشی کاهش یافت (05/0P>). با افزایش شوری و آمونیاک در گروه های ترکیبی (50 درصد غلظت کشندگی آمونیاک و شوری) میزان فعالیت آنزیمهای گوارشی آمیلاز و پروتئاز افزایش و فعالیت لیپاز کاهش یافت (05/0P>).در بافت کلیه تخریب سلول های توبول، تحلیل هسته سلول، نکروز در گلومرول و بزرگ شدن فضای بومن از جمله موارد شایع آسیبشناسی بافتی بود. ضمن اینکه این آسیبها در تیمار 8 (شوری 12 گرم در لیتر و 50 درصد غلظت کشندگی LC50 96h)) آمونیاک: 11/5 میلیگرم در لیتر) هم زمان با افزایش شوری و وجود آمونیاک شدیدتر بود. با افزایش شوری و توام با آمونیاک عوارض هیستوپاتولوژیک مختلف مانند تخریب در لایه زیر مخاط، صاف شدن سطح پرز روده، تغییر شکل در لامینا پروپریا و از بین رفتن سلولهای اپیتلیال استوانهای پرز روده بیشتر مشاهده شد. بیشترین تخریب بافت روده ماهی ازونبرون (A. stellatus) در سطوح بالای شوری و آمونیاک دیده شد. نتایج کلی نشان داد که اگر چه با افزایش شوری سمیت آمونیاک در ماهی کاهش یافت، ولی آسیب های بافتی (روده و کلیه) و تغییرات آنزیم های گوارشی روده با افزایش شوری در تیمارهای در معرض آمونیاک بسیار مشهود بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
