Masomizadeh S Z, Askary Sary A. Comparison of Selenium levels and Hazard Quotient (HQ) in eight species of marine fish in Khuzestan province. 3 2021; 13 (3) :41-52 URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-925-fa.html
معصومی زاده سیده زهرا، عسکری ساری ابوالفضل. مقایسه میزان سلنیوم و ارزیابی خطر (HQ) تغذیه از عضله هشت گونه از ماهیان دریایی صیدشده از بنادر صیادی استان خوزستان. زیست شناسی دریا. 1400; 13 (3) :41-52
سلنیوم ازجمله عناصر کمیاب موردنیاز بدن است که نقش آن در عملکردهای متفاوت بدن ازجمله فعالیتهای آنزیمی، هورمونی و عضلانی به اثبات رسیده است. از طرفی ورود بیشازحد این عنصر به بدن مانند سایر عناصر سنگین مشکلات متعددی به وجود میآورد. امروزه بررسی میزان ورودی عناصر به بدن صرفنظر از اینکه منشأ عنصر و مواردی مانند محل صید ماهی یا سن ماهی چه بوده است موردتوجه قرارگرفته که تحت عنوان ارزیابی خطر ورود عناصر موردبررسی قرار میگیرد. این تحقیق در سال 1399-1398 بهمنظور بررسی غلظت سلنیوم و ارزیابی خطر (HQ) تغذیه از عضله هشت گونه از ماهیاندریایی در استان خوزستان شامل ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides)، ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus)، ماهی زمین کن دم نواری (Platycephalus indicus)، ماهی کفشک زبان گاوی (Cynoglossus arel)، ماهی حلوا سفید (Pampus argenteus)، ماهی صبور (Tenualosa ilisha)، ماهی بیاه (Liza macrolepis) و ماهی مید (Liza klunzingeri) انجام شد. 15 عدد ماهی از هرگونه از صیدگاههای مختلف در استان خوزستان تهیهشده و پس از بیومتری بافت عضله، میزان آرسنیک به روش جذب اتمی اندازهگیری شد. بالاترین غلظت سلنیوم در عضله ماهی زمین کن و به میزان 11/0± 85/0 میلیگرم بر کیلوگرم و ارزیابی خطر 4/1 اندازهگیری شد (05/0P<). کمترین غلظت عنصر سلنیوم و شاخص خطر در عضله ماهی حلوا سفید و به میزان 03/0± 15/0 میلیگرم بر کیلوگرم و 5/0 اندازهگیری شد (05/0P>). غلظت سلنیوم تحت تأثیر وزن اختلاف معنیداری در گونههای مختلف ایجاد نکرد (05/0<P). شاخص خطر(HQ) در گونههای موردتحقیق به جزء هامور، صبور و زمین کن کمتر از یک بود (05/0P>). در مقایسه غلظت عناصر سلنیوم با استانداردهای جهانی میزان این عناصر از استانداردهای WHO، FDA، UK (MAFF)، NHMRC پایینتر بود. با توجه به غلظت سلنیوم و میزان شاخص خطر (HQ) تغذیه از ماهیان موردتحقیق ازنظر غلظت سلنیوم هیچ خطری برای سلامت انسان ندارند (WHOحداکثر مجاز را 350 میکروگرم در روز برای یک فرد بالغ در نظر گرفته است).