دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 36-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Keshavarz M, Soyufjahromi M, Dabbagh A R. Identification and catch composition of Moshta set net in Hormozgan Province. 3 2020; 12 (3) :23-36
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-848-fa.html
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-848-fa.html
کشاورز موسی، سیوف جهرمی مریم، دباغ عبدالرضا. شناسایی و ترکیب صید تله مشتا در استان هرمزگان. زیست شناسی دریا. 1399; 12 (3) :23-36
استادیار بیولوژی جانوران دریا، گروه زیست‌شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
چکیده: (1970 مشاهده)
مشتا (Hadrah در زبان عربی) نوعی تله ثابت بین جزرومدی است که از قدیمی‌ترین انواع وسایل ماهیگیری در کشورهای حوزه خلیج‌فارس ازجمله سواحل جنوبی ایران به شمار می‌رود. داده‌های کامل در مورد جمعیت صیدشده توسط مشتا ازنظر گونه و کمیت برحسب تن در سال در دوره‌های 2007 - 2010 و 2013-2017 مربوط به استان هرمزگان، از سازمان شیلات ایران جمع‌آوری و در محیط اکسل تحلیل شد تا نشان‌دهنده میزان توده صیدشده و وضعیت تجاری صید به ساحل آورده شده آبزیان باشد. در ایران، مشتا تنها در استان‌های جنوبی یافت می‌شود. در استان هرمزگان از آن‌ها برای درآمد معیشتی استفاده می‌شود. بسیاری از گونه‌های تجاری ازجمله ماهی‌های دمرسال و پلاژیکی، میگو و خرچنگ‌ها، توسط این وسیله صید می‌شوند. علاوه بر این، برخی از آبزیان مانند لاک‌پشت‌های دریایی و مارهای دریایی ممکن است بهعنوان صید ضمنی باشند. نتایج نشان داده است که بیش از 34 گونه آبزی را می‌توان بهصورت مشتا در منطقه ساحلی استان هرمزگان صید کرد. تجزیه‌وتحلیل ترکیب صیدی نشان می‌دهد که در استان هرمزگان، ماهیان استخوانی با 66/59 درصد سهم عمده‌ای در ترکیب صید مشتا دارد. سپس ماهیان غضروفی با 41/20 درصد و سخت‌پوستان با 90/18 درصد در ترکیب صید قرار دارند و در انتها سرپایان حداقل سهم را دارند (02/1 درصد). به‌علاوه گونه‌های Himantura sp. (76/10 درصد)، Himantura sp. (67/49 درصد)، Metapenaeus affinis و Fenneropenaeus merguiensis (90/18 درصد)، Portunus pelagicus (32/16 درصد)، Arius sp. (15/18 درصد)، Liza klunzingeri (43/10 درصد)، Pseudorhombus arsius (13/16 درصد)، Portunus pelagicus (04/13 درصد) Metapenaeus affinis و Fenneropenaeus merguiensis (25/15 درصد) گونه‌های غالب صید مشتا به ترتیب در سال‌های 2007، 2008، 2009، 2010، 2013، 2014، 2015، 2016 و 2017 بود‌ه‌اند. علاوه بر این، نتایج نشان‌دهنده کاهش ماهیگیری در دوره دوم صید، 2013-2017، (به‌طور متوسط 4102 تن بر سال) در مقایسه با دوره اول (2007-2010، با میانگین 10535 تن بر سال) است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
