دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 118-109 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fathi A, Forouzan A, Jafari H. Extraction, study and determination of LD50 and protein percentage of Persian Gulf black spot stone fish venom– Khuzestan. 3 2021; 12 (1) :109-118
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-814-fa.html
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-814-fa.html
فتحی ابوذر، فروزان علیرضا، جعفری هدیه. استخراج، بررسی، تعیین LD50 و درصد پروتئین زهر سنگماهی خالسیاه (فریاله) خلیج-فارس– خوزستان. زیست شناسی دریا. 1399; 12 (1) :109-118
کارشناس بخش جانوران سمی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی ایران، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی شعبه جنوب غرب کشور – اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (1767 مشاهده)
برای مطالعه بیوتوکسینهای خانواده عقربماهیان (Scorpaenidae) که از خطرناکترین ماهیان زهرآگین جهان در آبهای گرمسیری، بویژه درخلیجفارس هستند، انگیزههای عملی بسیار زیادی وجود دارد، اولاً آنها از نظر زیستی بسیار فعال بوده و بنابراین از نظر پژوهشهای زیست پزشکی و یا تولید داروها و فرآورده های بیولوژیک، مفید میباشند. ثانیاً چنین بیوتوکسینهایی اثرات منفی یا دفعی قابل توجهی بر روی موجودات زنده جوامع دریایی از خود نشان داده و تعداد زیادی از موجودات دریایی با داشتن چنین بیوتوکسینهایی، تهدید جدی برای انسان محسوب میشوند. برای انجام این مطالعه که از اردیبهشت تا اسفند ماه سال 1398 انجام گرفته، تعداد 200 عدد سنگماهی خالسیاه (فریاله) با میانگین طول 17-12 سانتیمتر و وزن نسبی 160-100 گرم از خلیجفارس صید و در آزمایشگاه پس از استخراج سم اقدام به خالصسازی، اندازهگیری پروتئین و تعیین LD50 آن به عنوان اساسیترین اطلاعات برای بررسی اولیه زهر این گونه ماهیان (به عنوان هدف از این مطالعه) گردید. نتایج این بررسی نشان داد که زهر سنگماهی خالسیاه (فریاله) خلیجفارس از زهرهای بسیار خطرناک برای سلامتی و بهداشت انسانها با LD50 معادل 185 و درصد پروتئین 272/2 میلیگرم/ میلیلیتر میباشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
