دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1398 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 92-75 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Dashtbozorg M, Riyahi Bakhtiari A, Shushizadeh M R, Taghavi L. Source identification of hydrocarbons in surface sediment of the Persian Gulf in Bushehr province using n-alkane biomarkers. 3 2020; 11 (4) :75-92
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-789-fa.html
دشت بزرگ مهدی، ریاحی بختیاری علیرضا، شوشی زاده محمدرضا، تقوی لعبت. منشاء‌یابی هیدروکربن‌های موجود در رسوبات سطحی سواحل خلیج‌فارس در محدوده استان بوشهر با استفاده از نشانگرهای زیستی آلکان نرمال. زیست شناسی دریا. 1398; 11 (4) :75-92

URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-789-fa.html


چکیده:   (3366 مشاهده)
این مطالعه باهدف تعیین منشأ هیدروکربن­های موجود در رسوبات سطحی سواحل خلیج­فارس در محدوده استان بوشهر با استفاده از نشانگرهای زیستی آلکان­های نرمال در سال 1397 انجام ­شد. جهت انجام این تحقیق 8 ایستگاه اصلی و از هر ایستگاه اصلی 3 نقطه جهت نمونه­برداری انتخاب گردید. نمونه­ها از رسوبات سطحی (5 - 0 سانتی­متر) در 24 نقطه منتخب نوار ساحلی استان بوشهر برداشت گردید. آزمایش­های موردنظر در این تحقیق روی هر نمونه با 3 بار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان رس در نمونه رسوب منطقه بهرگان (62 درصد) و کمترین آن در نمونه رسوب منطقه نایبند (28 درصد)، بیشترین میزان سیلت در نمونه رسوب منطقه مند (34 درصد) و کمترین آن در نمونه رسوب بندر گناوه (23 درصد) و بیشترین میزان شن در نمونه رسوب بندر عسلویه (45 درصد) و کمترین آن در نمونه رسوب بندر بهرگان (13 درصد) می­باشد. محدوده مواد آلی کل نیز در نمونه­های رسوب 8/18 (AP-3)- 4/264 (GP-2) میلی­گرم بر گرم وزن خشک تعیین گردید (میانگین = 52±7/47). نتایج اندازه­گیری ترکیبات آلکان نرمال با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی نشان داد که بیشترین میزان آلکان مربوط به ایستگاه گناوه-2 (GP-2) با 220626 میکروگرم بر گرم وزن خشک و کمترین میزان مربوط به ایستگاه عسلویه-3 (AP-3) با 404 میکروگرم بر گرم وزن خشک رسوب می­باشد. آنالیز واریانس یک‌طرفه نشان داد که میزان مواد آلی کل و ترکیبات آلکان در رسوبات ایستگاه­های مختلف دارای اختلاف معنی‌دار می­باشد (05/0P). میزان آلکان در رسوبات موردمطالعه نشان داد که بر اساس معیار بین­المللی رسوبات به‌شدت آلوده می­باشند. جهت تعیین منشأ آلکان­های نرمال از شاخص­های CPI (1/0-2) و بیومارکرهایی نظیر Pr/Ph (1/0-2)، Pr/n-C17 (4/0-6/3)، Ph/n-C18 (2/0-7/3)، LMW/HMW (1/0-5/1) و U/R (3/10-1/75) استفاده گردید. نتایج نشان داد که هیدروکربن­های موجود در رسوبات سطحی منطقه موردمطالعه منشأ پتروژنیک (نفتی) دارند که ممکن است ناشی از نشت مواد نفتی از خطوط انتقال نفت خام، نشت از سکوهای بهره­برداری نفت خام، تردد نفت‌کش‌ها و عوامل دیگر باشد.
متن کامل [PDF 365 kb]   (2207 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: شیلات
دریافت: 1398/12/14 | پذیرش: 1398/12/14 | انتشار: 1398/12/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی زیست شناسی دریا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Marine Biology

Designed & Developed by : Yektaweb