این مطالعه بهمنظور پایش ذخایر خانواده سنگسر ماهیان در محدوده آبهای دریای عمان، محاسبه میزان شاخص صید بر واحد سطح[1] و توده زنده آنها توسط گشت تحقیقاتی با استفاده از کشتی فردوس یک، مجهز به تور ترال کف از دماغه میدانی (
'55˚58) طول شرقی تا خلیج گواتر در آبهای استان سیستان و بلوچستان ('25˚61) طول شرقی در سال 1392 به اجرا درآمد. کل منطقه موردبررسی در این تحقیق به پنج اشکوب (A تا E) و اعماق تحت پوشش (4 لایه عمقی) 20-10، 30-20، 50-30 و 100-50 متری به تعداد 82 ایستگاه در دریای عمان تقسیم شد. اطلاعات لازم مانند موقعیت جغرافیایی، عمق، مسافت پیموده شده و اشکوب ثبت شد. آبزیان صیدشده پس از تخلیه در عرشه کشتی ازنظر خانواده جداسازی و سپس شمارش و توزین شدند و محاسبه میزان صید بر واحد سطح و توده زنده انجام شد. بیشترین میزان توده زنده خانواده سنگسر ماهیان مربوط به منطقه B (صیدگاههای درک، مکی سی، تنگ و دماغه) به میزان 2/439 تن و بیشترین مقدار شاخص صید بر واحد سطح (CPUA)، 8/1213 کیلوگرم بر مایل مربع دریایی، در اشکوب B محاسبه شد. بر اساس لایههای عمقی بیشترین میزان شاخص صید بر واحد سطح در لایه عمقی 50-30 متر به میزان 9/455 کیلوگرم بر مایل مربع دریایی و بیشترین میزان توده زنده، 2/405 تن در لایه عمقی 100-50 متر محاسبه گردید. درنهایت نمودار پراکنش عمقی و نقشه پراکنش خانواده سنگسر ماهیان به کمک نرمافزار Arcview-GIS ترسیم شد. بر اساس یافتهها میتوان نتیجه گرفت بهترین مکان برای صید و زیستگاه اصلی این خانواده منطقه B و لایه عمقی ترجیحی 100-50 متر است که به علت فاکتورهای متنوع زیستی و غیر زیستی مانند شکار یا شکارگری، دما، شوری و نوع بستر میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
شیلات دریافت: 1398/1/27 | پذیرش: 1398/1/27 | انتشار: 1398/1/27