دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1397 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 24-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Investigation of Heavy Metals and its Relationship with Some Biometric Indices in the Muscle and gills of Rutilus frisii kutum in the Caspian Sea. 3 2018; 10 (1) :13-24
URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-644-fa.html
موسوی مقدم امیر، نوروزی مهرنوش، اسماعیلی مهران. بررسی فلزات سنگین و ارتباط آن با برخی شاخص‌های زیست‌سنجی در عضله و آبشش ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) دریای خزر. زیست شناسی دریا. 1397; 10 (1) :13-24

URL: http://jmb.ahvaz.iau.ir/article-1-644-fa.html


چکیده:   (3358 مشاهده)
هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان تجمع فلزات سنگین سمی (سرب، کادمیوم، جیوه، آرسنیک و کروم) و غیرسمی (آهن، روی و مس) در بافت­های خوراکی (عضله) و غیرخوراکی (آبشش) ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) در سواحل جنوبی دریای خزر بود. نمونه­گیری از ماهیان بالغ از 6 ایستگاه در سواحل جنوبی دریای خزر انجام گردید. پس از انجام زیست­سنجی، جهت اندازه­گیری فلزات از بافت عضله و آبشش ماهیان موردمطالعه، از روش هضم با به‌کارگیری اسید نیتریک استفاده شد. سپس فلزات سنگین آن‌ها با استفاده از دستگاه طیف‌سنجی اتمی پلاسما (ICP-AES) اندازه­گیری گردید. میزان تجمع فلزات سنگین سرب، کادمیوم، جیوه، آرسنیک، کروم، مس، آهن و روی در بافت عضله به ترتیب 6/22، 3، 5/4، 79/4، 227، 402، 10680 و 6843 (میکروگرم­ بر کیلوگرم) و در بافت آبشش به­ترتیب فلز 2/50،0073/0، 8/4­، 3/14، 469، 405، 57400 و 21323 (میکروگرم­ بر کیلوگرم) وزن خشک بود. نتایج نشان داد میزان تجمع فلزات بین بافت­ها معنی­دار و به‌صورت آبشش > عضله بود (05/0>P). براساس آزمون پیرسون بین میزان تجمع فلزات آرسنیک و کادمیوم با شاخص­های وزن و طول در بافت­های ماهی، رابطه مثبت معنی­دار وجود داشت. بین میزان تجمع فلز سنگین روی با فلزات سنگین جیوه، آرسنیک و مس­، همچنین فلز سنگین آرسنیک با سرب در بافت عضله­ی ماهی، رابطه مثبت معنی­داری دیده شد. مقایسه تجمع فلزات سنگین در بافت عضله از حد مجاز اعلام‌شده توسط سازمان بهداشت جهانی در خصوص فلزات سنگین سرب، کادمیوم، جیوه، آرسنیک، کروم، مس، آهن و روی به­ترتیب 4/0، 2/0، 5/0، 2/0، 3/1، 10، 100، 100 (میکروگرم برگرم) پایین­تر بود. بنابراین، میزان تجمع فلزات سنگین در ماهی سفید در حد بسیار پایین بوده و این ماهی برای مصارف انسانی سمی نمی­باشد.
متن کامل [PDF 818 kb]   (2381 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: شیلات
دریافت: 1397/2/9 | پذیرش: 1397/2/9 | انتشار: 1397/2/9

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی زیست شناسی دریا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Marine Biology

Designed & Developed by : Yektaweb