دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 1396 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 14-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
شعبان نژاد شیوا، کاردل فاطمه، احمدی اسب چین سلمان، امید ظهیر شیلا. بررسی سینتیک جذب فلزکادمیوم توسط باکتری (هالوموناس) جداسازی شده از تالاب میانکاله. زیست شناسی دریا. 1396; 9 (4) :1-14
چکیده: (3946 مشاهده)
هدف این تحقیق بررسی سینتیک جذب و ایزوترم تعادلی فلز کادمیوم توسط باکتری بومی نمک دوست جداسازی شده از اکوسیستم حساس تالاب میانکاله است. ابتدا جهت شناسایی گونه‌های مقاوم به شوری، 4 سویه باکتری گرم منفی که از آب تالاب میانکاله در مهر 1394 نمونه برداری، خالص‌سازی، جداسازی و شناسایی شده بودند در محیط‌های کشت نمک‌دوست متوسط (MH) حاوی کلرید سدیم 0، 5، 10، 15 و 20 درصد کشت داده شدند. باکتری‌هایی که بدون حضور نمک قادر به رشد نبودند به عنوان باکتری‌های نمک‌دوست انتخاب شدند. سپس رشد باکتری‌های نمک دوست در غلظت‌های 15، 20، 25، 40 و 60 میلی‌گرم بر لیتر از فلز کادمیوم مورد بررسی قرار گرفتند و یک باکتری که قادر به رشد در بالاترین غلظت از کادمیوم بود به عنوان باکتری مقاوم به این فلز انتخاب شد. ظرفیت جذب کادمیوم توسط باکتری منتخب نمک‌دوست (هالوموناس) در محدوده 25 تا 300 میلی‌گرم بر لیتر را در شرایط ثابت (8=pH، دما 30 درجه سانتی‌گراد، شوری 10 درصد، مقدار جاذب= 1 میلی‌گرم بر لیتر) انجام شد و بهینه غلظت اولیه فلز کادمیوم برای باکتری هالوموناس150 میلی‌گرم بر لیتر انتخاب گردید. بررسی سینتیک جذب نشان داد که در 5 دقیقه اول، 12/91 میلی‌گرم بر گرم از فلز کادمیوم (60 درصد) جذب گردید که در این مرحله نیاز به‌صرف انرژی نداشت و طی 40 دقیقه به بیشترین مقدار خود یعنی 9/103 میلی‌گرم بر گرم (70 درصد) رسید و بعد از آن ثابت باقی ماند (P≤0.05)، بنابراین زمان اولیه جذب فلز کادمیوم توسط باکتری جنس هالوموناس بسیار سریع بود. همچنین نتایج نشان دادند که حداکثر جذب از مدل سنتیک جذب شبه مرتبه دوم و از مدل ایزوترم لانگمویر پیروی کرده است. لذا می‌توان نتیجه‌گیری کرد که از باکتری جنس هالوموناس بعنوان یک باکتری ارزان و فراوان در دریاها برای حذف فلز کادمیوم از اکوسیستم‌های آب شور استفاده کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
