هدف از این تحقیق مطالعه تأثیرات غلظت­های تحت کشنده کروم روی مراکز ملانوماکروفاژ در هامور ماهی زیتونی منقوط بود که در سه تیمار 6/3، 31/7 و 6/14 گرم بر لیتر و پس از گذشت 7، 14 و 21 روز انجام گرفت. سپس نمونه­های بافتی آماده و در فرمالین 10 درصد تثبیت شد. پس از آماده‌سازی بافت، آب‌زدایی، شفاف‌سازی و بلوک گیری، مقاطع 5 میکرومتری از نمونه­های کبدی تهیه و پس از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین توسط میکروسکوپ نوری مطالعه شد. نتایج تغییرات عمده‌ای را در مراکز ملانوماکروفاژ نشان داد که شدت و اندازه آن­ها با بالا رفتن غلظت کروم افزایش یافت. تعداد و گستردگی مراکز ملانوماکروفاژ در غلظت 6/14 و در هر سه بازه زمانی 21 و 14 و 7 روز با تمامی غلظت­های دیگر تفاوت معنادار (05/0P<) داشت. این در حالی است که خود این غلظت‌ها (6/3 و 31/7 گرم بر لیتر و در تمام‌روزها) باهم تفاوت معنادار نشان ندادند (05/0P>). همچنین اندازه مراکز ملانوماکروفاژی در تیمار 6/14 و 21 روز نسبت به تیمار 6/3 گرم در لیتر و پس از 7 و 14 روز افزایش معنادار (05/0P<) نشان داد. این نتایج نشان‌دهنده افزایش تخریب سلول‌های قرمز خون و درنتیجه گسترش مراکز ملانوماکروفاژی کبدی با افزایش زمان مواجهه با کروم بود.