|
میزان جیوه در عضله میشماهی (Argyrosomus hololepidotus)در گروه‌های سنی مختلف در صیدآب‌های شمال غربی خلیج فارس
|
نیما فرکیان   ، غلامحسین محمدی ، ابوالفضل عسکری ساری |
|
|
|
چکیده: (6236 مشاهده) |
| این تحقیق به منظور سنجش و مقایسه میزان فلزسنگین جیوه در بافت عضله میشماهی(Argyrosomus hololepidotus) و ارتباط آن با سن ماهی، طول کل و وزن کل، در آبهای شمال غربی خلیج فارس در سال 1391 انجام شد. نمونهبرداری طی ماه های فروردین تا آبان از دو ایستگاه صیادی واقع در آبادان و هندیجان صورت پذیرفت. 80 نمونه ماهی در 5 گروه سنی تهیه شد. پس از جداسازی بافت عضله، نمونه های مرکب طبق روش استاندارد Moopam به دست آمد. هضم شیمیایی نمونه های مرکب به روش مرطوب و سنجش غلظت فلز جیوه به روش جذب اتمی با دستگاه مدل Perkin Elmer 4100انجام گردید. اختلاف بین میانگین‌ها با کمک آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) با نرم افزار SPSS 20 و ارتباط بین عنصر جیوه با عوامل بیومتریک توسط آزمون آماری آنالیز همبستگی و رگرسیون چندگانه (Multiple Regression) با نرم افزار Excel 2007 و وجود یا عدم وجود اختلاف و ارتباط معنی‌دار در سطح 95 درصد تعیین شد. میانگین غلظت فلز جیوه، در بافت عضله میشماهی 92/19±86/84میکروگرم بر کیلوگرم وزن خشک بود. بالاترین میزان تجمع فلز جیوه در بین گروه‌های سنی مختلف 61/11±5/118میکروگرم برکیلوگرم وزن خشک درگروه سنی 10-8 سالبود. بینغلظت فلزجیوه باعوامل طول کل ووزن کل رابطه مثبت بود، اما در سطح معنی‌داری دیده نشد(P≥0.05). در حالی که ارتباط بین غلظت فلز جیوه و عامل سن مثبت و معنی دار دیده شد (P-value=0.0032). میانگین تجمع این فلز در بافت خوراکی از حد مجاز سازمان‌های WHO و FDA پایین تر بود. |
|
| واژه‌های کلیدی: این تحقیق به منظور سنجش و مقایسه میزان فلزسنگین جیوه در بافت عضله میشماهی(Argyrosomus hololepidotus) و ارتباط آن با سن ماهی، طول کل و وزن کل، در آبهای شمال غربی خلیج فارس در سال 1391 انجام شد. نمونهبرداری طی ماه های فروردین تا آبان از دو ایستگاه صیادی واقع در آبادان و هندیجان صورت پذیرفت. 80 نمونه ماهی در 5 گروه سنی تهیه شد. پس از جداسازی بافت عضله، نمونه های مرکب طبق روش استاندارد Moopam به دست آمد. هضم شیمیایی نمونه های مرکب به روش مرطوب و سنجش غلظت فلز جیوه به روش جذب اتمی با دستگاه مدل Perkin Elmer 4100انجام گردید. اختلاف بین میانگین‌ها با کمک آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) با نرم افزار SPSS 20 و ارتباط بین عنصر جیوه با عوامل بیومتریک توسط آزمون آماری آنالیز همبستگی و رگرسیون چندگانه (Multiple Regression) با نرم افزار Excel 2007 و وجود یا عدم وجود اختلاف و ارتباط معنی‌دار در سطح 95 درصد تعیین شد. میانگین غلظت فلز جیوه، در بافت عضله میشماهی 92/19±86/84میکروگرم بر کیلوگرم وزن خشک بود. بالاترین میزان تجمع فلز جیوه در بین گروه‌های سنی مختلف 61/11±5/118میکروگرم برکیلوگرم |
|
|
متن کامل [PDF 302 kb]
(1626 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
شیلات
دریافت: 1393/10/20 | پذیرش: 1393/10/20 | انتشار: 1393/10/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
