در این مطالعه رژیم غذایی سه گونه ستاره دریایی متداول در سواحل چابهار Asteropecten polyacanthus phragmorus، Asteropecten indicus و Asterina burtani بررسی شد. نمونهبرداری از ستارههای دریایی به مدت ۶ ماه (مهر تا اسفند ۱۳۹۳) از منطقه بین جزرومدی ساحل شنی ـ ماسهای تیس (شرق بندر چابهار) و از عمق ۱۰ متری منطقه زمین (غرب بندر چابهار) انجام شد. محتویات معده ۲۵-۱۵ فرد از A. indicus و A. polyacanthus phragmorus و ۵۳ فرد از گونه A. burtani بررسی شد. از گونه A. indicus ۹۰ نمونه شکار و از گونه A. polyacanthus phragmorus ۴۴ نمونه شکار مشاهده شد. این شکارها در A. indicus شامل ۱۶ گونه و در A. polyacanthus phragmorus شامل ۱۰ گونه بودند. در A. indicus نرمتنان (۷/۹۶ درصد) و در گونه A. Polyacanthus phragmorus ۷/۹۷ درصد شکار غالب را نرمتنان تشکیل داده، درحالی‌که در گونه اول سختپوستان ۳/۳ درصد و در گونه دوم کمتر از ۳ درصد کل شکار را سختپوستان تشکیل دادند. طی مشاهدات میدانی از ۵۳ نمونه ستاره دریایی A. burtani موردبررسی، ۵۰ فرد (تقریباً ۳/۹۴ درصد) کاردیاک معده خود را برگردانده و در حال تغذیه بودند. تغذیه ۹۲ درصد این‌گونه از روی موجودات میکروسکوپی قرارگرفته بر روی سطوح صخرهای بود که ۴۲ درصد آن مربوط به اسفنجها و درصد باقیمانده از اسیدین و خرگوش دریایی با نسبتهای مشابه انجام‌شده بود. با توجه به نتایج کلی این بررسی گونههای A. indicus و A. polyacanthus phragmorus به‌عنوان گونه کلیدی برای کنترل جمعیت گونههای شکم پا و دوکفهای میباشند که تأثیر سودمندی در کنترل جمعیتی نرمتنان سایز کوچک دارد. همچنین میتوان انتظار داشت که گونه A. burtani با تغذیه از روی شکاری که فراوانی بیشتری را دارد، نقش بسیار مهمی را در پایداری شبکهی غذایی میگذارد.
