شدت تغییرات درون سلول، بسته به مدت و شدت تنش متفاوت است، لیکن امکان بهره‌وری از تنش‌ها در ابعاد خاص، جهت افزایش تولید ترکیبات هدف وجود دارد. در این میان اگر شرایطی برای افزایش عملکرد کل فراهم آید، می‌توان بر عملکرد مواد مؤثره نیز افزود. در این مطالعه، تأثیر سطوح مختلف نمک و کربوهیدرات جهت بررسی گونه زراعی نوین Spirulina platensis در محیط‌های اتوتروفیک و میکسوتروفیک به‌منظور افزایش تولید رنگدانهها طی سالهای ۹۵-۱۳۹۳ اندازه‌گیری شدند. سطوح به‌کاررفته شامل ۱، ۵/۱ و ۳ گرم بر لیتر نمک سدیم کلرید و ۰، ۵/۰ و ۶ گرم بر لیتر گلوکز در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح کاملاً تصادفی بودند. بر اساس نتایج، تیمار میکسوتروفی دارای ۱ گرم بر لیتر نمک و ۵/۰ گرم بر لیتر گلوکز جهت افزایش مقدار بیومس (۶/۱۰۸ درصد، ۹۷/۱۱ گرم بر لیتر وزن‌تر و ۵۶/۱ گرم بر لیتر وزن خشک)، کلروفیل (۰/۱۳۶ درصد، ۳۴/۰ گرم بر لیتر)، کاروتنوئید‌ها (۵/۱۳۷ درصد، ۱۱/۰ گرم بر لیتر)، فلاونوئید (۵/۱۰۳%، ۰۹/۰ گرم بر لیتر) و تیمار میکسوتروفی ۵/۱ گرم بر لیتر نمک و ۵/۰ گرم بر لیتر گلوکز برای ارتقای مقدار آنتوسیانین (۸/۱۱۱%، ۰۴/۰ گرم بر لیتر)، آلوفیکوسیانین (۳/۱۳۴%، ۴۷/۰ گرم بر لیتر) نسبت به تیمار شاهد اتوتروف، فیکوبیلی‌پروتئینها (۰۹/۱ گرم بر لیتر)، فیکوسیانین (۴۴/۰ گرم بر لیتر) و فیکواریترین (۴۷/۰ گرم بر لیتر) معرفی می‌شوند. این میزان مواد مؤثره اساسی جلبک در دو تیمار پیشنهادشده، امکان کاربرد آن در صنایع غذایی (رنگ، اسانس، آرد، غذای دام) و دارویی (داروهای مکمل غذایی و درمانی) را بیان می‌نماید.
