هدف از این تحقیق بررسی رفتار جهتگیری خرچنگهای منزوی Diogenes avarus تحت تأثیر نشانههای شیمیایی غذا و دشمنان بود؛ بنابراین، رفتار جهتگیری نمونههای D. avarus بهسوی هدف در حضور آب دریا حاوی نشانههای شیمیایی در غلظتهای ۱، ۲ و ۴ گرم بر لیتر در ۲۴ ساعت بوی مواد دفعی شکارچی و ۱، ۲ و ۳ گرم بر لیتر در ۲۴ ساعت بوی غذا در محیط دایرهای موردمطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که نمونهها در گروه شاهد دارای جهتگیری یکنواخت بودند (۰۵/۰P > ). تیمارهای حاوی بوی شکارچی، جهتگیری غیریکنواخت معناداری را به سمت مخالف هدف نشان دادند (۰۵/۰P < ). در تیمارهای حاوی بوی غذا، با افزایش بوی غذا جهتگیری به سمت هدف نیز بهصورت معناداری افزایش یافت (۰۵/۰P < ). نمونههای D. avarus بر پایهی برهمکنش بین اطلاعات بینایی و شیمیایی موجود در محیط، به محرکهای محیطی پاسخ رفتاری مناسب میدهند.