سهیلا نقش پور، عباس بزرگ نیا، سید مهدی حسینی فر، سید روح الله جوادیان،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۰ )
تحقیق حاضر به‌منظور بررسی اثر دورههای گرسنگی کوتاهمدت و تغذیه مجدد بر شاخصهای کبدی و هورمونهای تیروئیدی در بچه فیلماهی (Huso huso) در سال ۱۳۹۷ انجام گردید. ۱۸۰ عدد بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۳۲/۵± ۵۸/۳۴ گرم، در ۴ تیمار: تیمار شاهد (F) که روزانه ۴ بار در حد سیری ظاهری غذادهی شدند، تیمار SRF۱ با چهار دوره متناوب گرسنگی دوروزه و غذادهی ۸ روزه پس از هر دوره گرسنگی، تیمار SRF۲ با دو دوره متناوب گرسنگی چهارروزه و غذادهی ۱۶ روزه پس از هر گرسنگی و تیمار SRF۳ با یک دوره گرسنگی ۸ روزه و غذادهی ۳۲ روز که به مدت ۴۰ روز مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میزان شاخص و آنزیمهای کبدی (آلانین آمینوترانسفرا (ALT) و آسپارات آمینوترانسفراز (AST) پس از اعمال گرسنگی و تغذیه مجدد اختلاف معنیداری در تیمارهای آزمایشی نشان ندادند (۰۵/۰P>)، اما در میزان هورمونهای تیروئیدی ترییدوتیرونین (T۳) و تیروکسین (T۴) با اعمال دورههای گرسنگی و تغذیه مجدد کاهش معنیداری را نسبت به تیمار شاهد نشان دادند (۰۵/۰P<). نتایج به‌دست‌آمده در این تحقیق نشان داد که فیلماهی توانایی با دورههای گرسنگی و تغذیه مجدد را داشته است؛ اما در میزان هورمونهای تیروئیدی بعد از تحمل دوره گرسنگی و تغذیه مجدد برگشت به روند عادی مشاهده نشد که این نشان‌دهنده اثر منفی دوره محرومیت غذایی بر سطوح این هورمونها می‌باشد که این میتواند تأکیدی بر این باشد که زمان بیشتری برای بازگشت این هورمونها نیاز است.
