۷ نتیجه برای کمالی
سعید یداللهی ، مریم شاپوری، ابوالقاسم کمالی ، عباس اسماعیلی ساری،
دوره ۲، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۸۹ )
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی وضعیت سلامتی رودخانه سنبل رود در منطقه سوادکوه برای درک بهتر نقش بی مهرگان کفزی در خودپالایی زیستی در اثر ورود فاضلاب در نقاط مختلف انجام شد. رودخانه سنبل رود از چشمه های واقع در کوه های روستای کلیج خیل منطقه سوادکوه شروع شده و در انتها به رودخانه بابل رود که یکی از شاخه های ورودی حوضه جنوبی دریاچه خزر است، می پیوندد. نمونه ها از ۴ ایستگاه به ترتیب در جنگلهای روستای کلیج خلیل سوادکوه (ایستگاه اول)، منطقه شهرک صنعتی اسلام آباد (ایستگاه دوم)، سد خاکی سنبل رود (ایستگاه سوم) و محل تلاقی رودخانه سنبل رود با بابل رود (ایستگاه چهارم) تهیه شدند. توجه به برنامه پیش نمونه برداری از بین هشت ایستگاه گزینش شدند. نمونه برداری از پاییز ۱۳۸۸ تا تابستان ۱۳۸۹ انجام گردید. به طور کلی کفزیان رودخانه سنبل رود از سه شاخه بند پایان و کرم های پهن و نرم تنان شامل ۳ رده،۶ راسته و ۱۴ خانواده تشکیل شدند که حداکثر تنوع و تراکم در فصل پاییز و حداقل تنوع و تراکم را در فصل تابستان در تمام ایستگاهها نشان داد. همچنین ایستگاه چهارم و سوم به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تنوع و تراکم بودند.کیفیت آب رودخانه سنبل رود بر اساس راهنمای کیفی آب هیلسنهوف برای تمامی ایستگاه ها به غیر از ایستگاه سوم با شرایط عالی ارزیابی شده است. رودخانه سنبل رود با دارا بودن شیب زیاد، بستر سنگلاخی و شنی ماسه ایی و انجام عمل خودپالایی بطور کامل یک اکوسیستم مناسب برای موجودات آبزی است، ولی به علت افزایش مواد آلی و فاضلاب های کارخانه ای واقع در شهرک صنعتی در ایستگاه سوم و همچنین افزایش آلودگی آب ناشی از پساب مزارع پرورش ماهی گرم آبی در داخل سد خاکی سنبل رود و اضافه شدن پساب های خانگی روستاهای همجوار همچون روستای سیدکلا و شیردار کلا باعث افزایش آلودگی و افزایش تروفی کفزیان مقاوم به آلودگی شده و بر جامعه کفزیان تاثیر می گذارد.
فرناز رفیعی ، آریا اشجع اردلان، زهرا کمالی ،
دوره ۳، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۰ )
چکیده
در این مطالعه اثر فلزات سنگین کبالت و نیکل بر LC۵۰ و پروتئین Artemia urmiana در سال ۱۳۸۹ مورد بررسی قرار گرفت. ناپلیوس ها به مدت ۶ روز در غلظت های مورد نظر پرورش یافتند. برای غذا دهی از جلبک کلرلا و مخمر استفاده شد. درجه حرارت در طول پرورش ۲۸- ۲۰ درجه سانتی گراد، شوری ۲۸ قسمت در هزار و نور دهی ۱۲:۱۲ (تاریکی: روشنایی) بود. پس از ۶ روز آرتمیاها برای سنجش پروتئین برداشته شدند. مقادیر پروتئین در مجاورت غلظت های مختلف کبالت و نیکل اختلاف معنی‌داری را نشان دادند (۰۵/۰>P). بیشترین میزان پروتئین در مجاورت کبالت متعلق به غلظت ۴۱ میلی گرم در لیتر و برابر با ۱۳/۳ درصد و در مجاورت نیکل در غلظت ۱۶۷ میلی گرم در لیتر و برابر با ۹۰/۱۴ درصد بود. میزان LC۵۰۲۴h آرتمیا در مجاورت فلز کبالت ۷/۴۰۳ میلی گرم در لیتر و در مجاورت فلز نیکل ۳۸۴ میلی گرم در لیتر محاسبه شد.
سهراب رضوانی گیل کلائی، رحمان قانع ، حسن فضلی، ابوالقاسم کمالی ، فرامرز لالوئی ، محمدجواد تقوی،
دوره ۴، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۱ )
چکیده
ماهی کفال پوزه باریک (Liza saliens) یکی از گونه های با ارزش و اقتصادی دریای خزر است که تاکنون مطالعهای در مورد ژنتیک جمعیت آن انجام نشده است. در این بررسی به منظورتعیین ساختار ژنتیک جمعیت ماهی کفال پوزه باریک در دو منطقه غربی (انزلی)، شرقی (تالاب گمیشان) حوضه جنوبی دریای خزر از روش توالی یابی ژن ۱۶S rRNA میتوکندریایی استفاده شد. توالی بدست آمده از ژن مورد نظر bp۵۵۲ بود. در مجموع بین ۷ هاپلوتایپ متفاوت و۳۳ جایگاه متغیر بدست آمد. تنوع هاپلوتایپی و نوکلئوتیدی در نمونه‌های کل مناطق به ترتیب برابر ۴۴/۰ و ۰۰۷/۰ بود. نتایج بدست آمده از فاصله ژنی میزان پایینی از فاصله ژنی را در نمونه های دو منطقه نشان داد. برآورد جریان ژنی حاکی از وجود جریان ژنی دربین نمونه‌های دو منطقه بود و بین دو منطقه جدایی تولیدمثلی وجود نداشت. همچنین تفاوت ژنتیکی معنی-داری بین دو منطقه مشاهده نشد(۰۵/۰≤P) و میتوان عنوان نمود که جمعیت یکسانی از ماهی کفال پوزه باریک در مناطق مورد بررسی وجود دارد.
سیدمهدی میرحیدری، عباس متین فر، مهدی سلطانی، ابوالقاسم کمالی، یوسفعلی اسدپور اوصالو،
دوره ۵، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۲ )
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی فصلی هم آوری و شاخص های رشدی تخمک ها در خرچنگ دراز چنگال باریک (Astacus leptodactylus) صید شده از دریاچه سد ارس، آذربایجان غربی در سال ۱۳۹۰ صورت پذیرفت. بین هم آوری تخمدانیبا طول بدن ماده ها (۲۳۰۲/۰=r۲)و هم میان هم آوری پاهای شنا با طول بدن ماده ها (۳۹۱۹/۰ =r۲) همبستگی مثبت مشاهده گردید. مقدارمیانگین هم آوری تخمدانی (مطلق) و هم آوری پاهای شنا (کاری) به ترتیب ۵/۲۰۶ و ۵/۱۲۹ تخم بود. هم آوری پاهای شنا ۳/۳۷ درصد کمتراز هم آوری تخمدانی بود. مقدار شاخص رشدت خمدانی (GSI) خرچنگ های صید شده در آبان ماه ۵۳/۱۳ درصد (۶۳/۱۱ -۹۱/۱۵درصد) بود. قطرمیانگین تخم های پاهای شنا ۲/۲ میلی متر (۵۹/۶-۰۷/۱ میلی متر) محاسبه گردید. تعداد تخم های چسبیده به جفت های سوم و چهارم پاهای شنا به طور معنی داری بالاتر از سایرین بود. شاخص رشد تخمدانی با افزایش طول بدن ماده ها به طرز معنی داری افزایش یافت (۰۵/۰>P) بررسی های بافت شناسی نشان داد که الگوی غالب رشد تخمدان ها در افراد این گونه به صورت رشد غیر همزمان تخمک ها می باشد.
حکیمه فکراندیش، ابوالقاسم کمالی، سید جواد حسینی، مهدی سلطانی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۲ )
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تنوع و تمایز جمعیت های ماهی زمین کن دم نواری(Platycephalus indicus) در آب های شمال خلیج فارس طراحی شده است. از هر یک از شش منطقه در سواحل خوزستان (خورموسی و بحرکان)، بوشهر (شیف و مطاف) و هرمزگان (چارک و بندرعباس)، ۳۰ قطعه و در مجموع۱۸۰ قطعه ماهی زمین کن دم نواری با تور گوشگیرصید گردید,۲۸صفت ریخت سنجی و۱۱ صفت ریخت شمارشی اندازه گیری گردید.صفات ریخت سنجی قبلا زتجزیه و تحلیل به جهت کاهش خطای حاصل از رشد آلومتریک استاندارد شدند. در نتایج حاصل ازتحلیل واریانس یک طرفه (One-Way ANOVA) ۲۱ ویژگی ریخت سنجی و ۶ ویژگی ریخت شمارشی در بین نمونه ها در سطح ۵ درصد تفاوت معنی دارید اشت که نشان دهنده تنوع بسیار بالای فنوتیپی در ماهیان زمین کن دم نواری شش منطقه مورد بررسی است. برای تجزیه و تحلیل داده های ریخت سنجی و ریخت شمارشی ازآ نالیز های تابع متمایز کننده (DFA) و رسم دندروگرام استفاده گردید. نتایج آنالیز DFAدر مورد صفات ریخت سنجی نشان داد که جمعیت ماهیان زمین کن دم نواری خورموسی، بحرکان، شیف، مطاف، چارک و بندرعباس به میزان۹/۴۷ درصد و در مورد صفات ریخت شمارشی ۹/۵۳ درصد از یکدیگر انشقاق یافته اند. نمودار پراکنش بر اساس توابع متمایز کننده اول و دوم و رسم دندروگرام UPGMA صفات ریخت سنجی و ریخت شمارشی بر اساس فاصله اقلیدسی نشان داد که میزان تفکیک جمعیت ها کمبوده و نمونه های مربوط به شش منطقه موردمطالعه همپوشانی بالایی داشتند.
پریسا امانی نژاد، همایون حسین زاده صحافی، مهدی سلطانی، ابوالقاسم کمالی، طاهره ناجی،
دوره ۹، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۶ )
چکیده
در این تحقیق تأثیر ماده شبه استروژنی ۴-نونیل فنل بر تغییرات آسیب‌شناسی بافت تخمدان در ماهیان نابالغ ماده کپور کوی بررسی شد. بدین منظور تعداد ۱۸۰ قطعه ماهی ماده در قالب ۵ تیمار (تیمار ۱،۲ و ۳ دوزهای ۱۰، ۵۰ و ۱۰۰ میکروگرم ۴-نونیل فنل و تیمار ۴ دوز ۲ میکروگرم ۱۷-بتااسترادیول‌به‌عنوان زنواستروژن و تیمار ۵ به‌عنوان تیمار شاهد) به همراه ۳ تکرار در خلال سه هفته به‌صورت درون صفاقی و به ازای هر گرم وزن بدن مورد تزریق قرار گرفتند. سپس در روز ۲۲ پس از بیومتری، ماهیان تشریح شده و گناد آن‌ها خارج گردید و مشخصات و وزن آن‌ها ثبت شد. مطابق باروش استاندارد بافت‌شناسی، مقاطع بافتی تهیه و تأثیرات آسیب‌شناسی بافتی بر روی بافت تخمدان با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی موردمطالعه گرفت. نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپ نوری نشان‌دهنده بروز ناهنجاری‌های ساختاری در بافت تخمدان ماهیان ماده و نیز افزایش تعداد تخم‌های دژنره شده و فولیکول‌های‌آترزیا شده در تخمدان ماهی‌های تحت تیمار نونیل فنل، به‌ویژه در غلظت ۱۰۰ میکروگرم در گرم بود که در مقایسه با ماهی‌های گروه شاهد افزایش معنی‌داری دیده شد (۰۵/۰ P<). نتایج مطالعات فراساختاری نیز نشان می‌دهد که بافت تخمدان در این مرحله (IV و III) حاوی تخمک‌های پری نوکلئولار و پری و تیلوژنیک (پیش زرده سازی) بوده است و لایه فولیکولی دارای ضخامت قابل‌توجهی به دلیل جذب هر چه بیشتر ویتلوژنین می‌باشد. درمجموع این نتایج نشان می‌دهد که تعداد و اندازه تخمک‌های پری‌ویتلوژنیک نسبت به سایر تیمارها افزایش‌معنی‌داری یافته است، به‌طوری‌که در تیمار ۱۰۰ میکروگرم بر گرم نونیل فنل، تغییرات هیستوپاتولوژیک با افزایش غلظت نونیل فنل، به‌طور معنی‌داری افزایش می‌یابد. در بررسی تأثیرپذیری ماهی کپور کوی در مواجهه با عوامل شبه استروژنی ثابت کرد که عوامل شبه استروژنی نظیر ۴- نونیل فنل منجر به بروز تغییرات هیستولوژیکی در بدن ماهیان می‌گردد.
شیوا کمالی، مینا رمضانی، عیسی کمالی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
ماهی سرخو چشم درشت یکی از گونه‌های مهم سرخو ماهیان از خانواده (Lutjanidae) است. این ماهی ساکن آب‌های خلیج‌فارس و دریای عمان بوده و مصرف خوراکی دارد. این مطالعه باهدف تعیین وضعیت تولیدمثل ماهی سرخو چشم درشت (Lutjanus lutjanus) در آب‌های خلیج‌فارس و دریای عمان از آذرماه ۱۳۹۳ تا آبان ماه سال ۱۳۹۴ انجام شد. نمونه‌ها ماهانه و در ۱۴ ایستگاه با استفاده از تور ترال و گرگور، صید و جمع‌آوری گردیدند. در این تحقیق کل نمونه‌های موردبررسی ۲۴۷ عدد بود که از این تعداد ۱۳۳ عدد ماده و ۹۷ عدد نر و ۱۷ عدد نابالغ بودند و نسبت جنسی کل ماده به نر ۳۷/۱ بود. زیست‌سنجی کامل نمونه‌ها از قبیل طول (کل و چنگالی) و وزن انجام شد. حداقل و حداکثر طول ماهی در طی ماه‌های مختلف بین ۱۳ تا ۲۶ سانتیمتر بود. مراحل باروری در نمونه‌های گناد تعیین شد. نتایج حاصل از برش بافتی گناد ماهیان ماده، ۶ مرحله توسعه تخمدانی را در این ماهی نشان داد. بیضه‌ها از نوع لوبولی تشخیص داده شدند. میانگین شاخص رسیدگی جنسی GSI ماه‌های مختلف ۱۸۵/۱ محاسبه گردید و بیشترین میزان شاخص گنادی مربوط به خردادماه (۳۰۴/۲) و کمترین مقدار در آبان ماه ۱۳۹۲ بوده است (۴۷۴/۰). لذا فصل تخمریزی اواخر بهار تعیین شد. محاسبه طول بلوغ عدد ۵/۱۷ سانتی-متر را نشان داد که نشانگر بلوغ زودرس آن‌ها می‌باشد. مطالعه ویژگی‌های تولیدمثلی و زیستی ماهی سرخوی چشم درشت می‌تواند در امر صنعت تکثیر، پرورش، نگهداری و تجدید منابع این ماهی مورداستفاده قرار گیرد.
