گربه­ ماهیان یکی از گروه ­های مهم آبزیان در خلیج‌فارس و دریای عمان به شمار می­آیند.­ علی­رغم ذخایر چشمگیرشان در میان ماهیان کف زی و عواملی چون عدم برخورداری از مطالعه دقیق درزمینه­ی پراکنش، فراوانی و تغییرات صید آن‌ها در آب­های سیستان و بلوچستان و همچنین معرفی گربه­ماهیان به‌عنوان صید دورریز ضرورت اجرای این طرح را بیش‌ازپیش آشکار ساخت. به‌منظور اجرای عملیات نمونه‌برداری از کشتی تحقیقاتی فردوس یک و روش ترال کف روب استفاده گردید. نمونه­برداری در سال 1388 انجام پذیرفت. منطقه موردبررسی دریای عمان در محدوده آب­های استان سیستان و بلوچستان از رأس میدانی تا منتهی‌الیه شرقی منطقه گواتر بود. لایه ­های عمقی موردبررسی اعماق 20-10، 30-20، 50-30 و 100-50 متر بود. کل آب­های استان به 5 اشکوب (M, N, O, P, Q) و هر اشکوب به 4 زیراشکوب عمقی تقسیم شدند. میزان بیوماس گربه­ماهیان به تفکیک 5 اشکوب، در اشکوب O(پزم و کنارک) به بیشترین مقدار خود یعنی 1 کیلوگرم بر نوتیکال مایل مربع دریایی می­رسد. در اشکوب­هایش M و N­ روند تصاعدی و در اشکوب P رو به کاهش و نهایتاً به صفر رسیده و در اشکوب Q به مقدار نامحسوسی افزایش‌یافته است. میزان صید در واحد سطح گربه­ماهیان (CPUA) به تفکیک 5 اشکوب نشان داد که در اشکوب O به بیشترین مقدار خود یعنی 2000 کیلوگرم برنوتیکال مایل مربع دریایی رسیده است. میزان بیوماس و صید بر واحد سطح گربه­ماهیان به تفکیک 4 لایه عمقی نیز بیشترین میزان خود را در لایه عمقی 20- 10 متر و به ترتیب ارقام 1/1 و 2/239 کیلوگرم بر نوتیکال بر مایل مربع دریایی را به خود اختصاص داده است. روند تغییرات و میزان صید بر واحد سطح نشان داد که پراکنش گربه‌ماهیان بیشتر در آب­های ساحلی و به‌ندرت در اعماق بالای 50 متر مشاهده و مناطق پزم و کنارک از مهم­ترین صیدگاه­های این خانواده به شمار می‌آید.